16 uur | Relax, we zijn in Massembre 

Wie kinderen heeft, weet dat een lange autorit lastig kan zijn. In een kinderhoofd blijft de afstand tot de Ardennen altijd vaag en een gebrek aan bewegingsvrijheid leidt wel eens tot rellen op de achterbank.  

Bij aankomst glijden
de opgekropte 
frustraties meteen van ons af

Maar bij aankomst glijden de opgekropte frustraties meteen van ons af. Want om tot bij onze boomhut te geraken, mogen we een avontuurlijk pad volgen dat dwars door het bos loopt. Onze bagage laten we achter in een aanhangwagentje bij de receptie. Die wordt later tot bij de boomhut gebracht. Handig! 

Onze slaapplek bevindt zich aan de andere kant van het bos, weg van alles. Of toch bijna, want de everzwijnen zijn altijd in de buurt en wie niet houdt van vrolijk vogelgezang is eraan voor de moeite. De boomhutten zien er idyllisch uit en de opgemaakte bedden nodigen uit om alvast wat te cocoonen. Maar eerst staat ons nog een fijn avondmaal te wachten. 

18.30 uur | Diner bij avondzon

Precies op het moment dat alles wordt gebracht voor een uitgebreide barbecue, verschijnt de avondzon van onder de wolken. De boomhutten liggen op een heuvel en vanaf onze picknicktafel is te zien hoe de vallei een goudgele gloed krijgt.  

‘Het paradijs!’, hoor ik een andere bezoeker vanaf zijn picknicktafel uitroepen. En inderdaad, bij zo’n uitzicht zou je eindeloos willen tafelen. We kregen een kist vol lekkers en dat is meer dan genoeg: verse groenten, brood, sausjes, vlees (of een vegetarisch alternatief) en aardappelen. En voor elk een appeltje als dessert.  

Hoewel we kampeerervaring hebben en dus wat primitievere eetgelegenheden gewend zijn, zijn de bijgeleverde borden, bestek en glazen heel welkom. Die mogen we na gebruik overigens weer gewoon in een kluisje achterlaten. Geen afwasbesognes dus, die wordt voor ons gedaan. Een back to basics-ervaring met een luxueus randje. 

22 uur | Onder de dubbele wol

De gemeenschappelijke vuurschaal gaat aan en na de maaltijd warmen we daar nog wat op voor we onder de wol kruipen. Het is midden april dus de nacht valt al vrij vroeg, net als de temperatuur. Maar we zijn gewaarschuwd en hebben onze warmste slaapzakken meegebracht.  

Het loont de moeite om nog even wakker te blijven en te genieten van de stilte

We zijn razend benieuwd naar hoe een nacht in zo’n boomhut zal verlopen, dus heel lang blijven we niet meer rond de vuurschaal zitten. Het is al goed donker: als het nacht wordt in de bossen van Massembre, dan zie je echt geen steek meer. Gelukkig kregen we een lamp mee. 

Allemaal vinden we snel ons bed en kruipen er diep in. Kapje van de slaapzak op, donsdeken erover, wat draaien en keren – het typische slaapzakkengeritsel - en dan daalt de rust neer. Zalig. Het loont zelfs de moeite om nog even wakker te blijven en te genieten van de stilte.  

8.30 uur | Vogelgekwetter

Vogels zijn als wekkers als je midden in de natuur overnacht. Het gekwetter brengt onze boomhut weer tot leven en we gaan over tot een korte evaluatie van de nacht.  

Ik ben een lichte slaper maar het aantal wakkere momenten valt enorm mee. Enkele onbekende geluiden haalden me kort uit mijn slaap en twee keer is het donsdeken van mij afgegleden.  

En de kinderen? Die waren al snel naar dromenland vertrokken en hebben niet veel gemerkt van donsdekens met pootjes. Wel een koude neus tegen de ochtend maar die nemen ze er graag bij. Het was vooral onvergetelijk overnachten, daar zijn we het roerend over eens.  

Nog voor we honger krijgen, wordt het ontbijt al geleverd. De koffie smaakt als de allerbeste in jaren en de croissants zijn verrukkelijk. Onze bagage droppen we weer in het aanhangwagentje, die hebben we niet meer nodig.  

Maar we zijn hier nog lang niet klaar. Staan nog op onze planning: het touwenparcours, de schattenjacht, de dieren voederen en daarna de speelzone onveilig maken. Die autorit naar huis beschouwen we nog even als verre toekomst.