Waarom we ruzie maken 

‘Meestal lijkt de reden van een ruzie klein en stom. Ik had een familie over de vloer, waarvan oma en opa een kleinkind niet meer mochten zien. De directe reden? Toen oma en opa hun zieke kleinkind moesten opvangen en verzorgen, lieten ze ook hun andere kleinkinderen langskomen. Dat was volgens de ouders te druk voor hun kind en een teken dat hun kind alweer op de tweede plaats kwam.'

'Maar dat is enkel de druppel die de emmer deed overlopen. De basis van de ruzie is de verschillende levensstijl tussen de oma en opa en hun kind. Oma en opa gaan veel losser om met opvoeding dan hun zoon.’ 

‘Aan familieruzies gaat altijd een lange geschiedenis vooraf. De zoon had al lang het gevoel dat zijn ouders zijn twee broers meer bewierookten. Zij hadden gestudeerd en op hoog niveau gevoetbald, hij niet.'

'Hij voelde zich benadeeld en vond ook dat zijn kinderen benadeeld werden. Dat gevoel zit diep en geraakt niet zomaar opgelost.’ 

Zoeken naar oplossingen 

‘Een derde familielid probeert vaak te bemiddelen. Maar dat loopt dikwijls slecht af’, zegt Van Eyken. ‘De ruziemakers krijgen altijd het gevoel dat die de kant van de andere kiest. Als het niet werkt, dan zijn er nog meer familieleden deel van het conflict.’ 

Wacht niet te lang om te praten. Tijd heelt niet alle wonden
Monique Van Eyken

Ze raadt aan zelf het initiatief te nemen om het gesprek aan te gaan. ‘Laat eerst even de emoties bekoelen, maar wacht niet te lang. Tijd heelt niet alle wonden. Als je te lang afstand neemt van elkaar, ga je je enkel focussen op het negatieve. Als je tot praten komt, probeer dan eerst de ander te begrijpen voordat je zelf begrepen wil worden.’ 

Merk je dat een gesprek niet meer gaat zonder dat het uitmondt in een scheldtirade, dan kan het nuttig zijn om naar een familiaal bemiddelaar te gaan. Een erkend bemiddelaar zorgt ervoor dat mensen naar elkaar luisteren. Zo kom je te weten wat iedereen nodig heeft om verder te kunnen. 

‘Sommige breuken hoeven ook niet gelijmd te worden. Het kan voor iedereen beter aanvoelen om elk zijn eigen pad te volgen. Dat is ook een oplossing. Als je na een deftig gesprek beslist om afstand te nemen van elkaar, in de plaats van na een vlammende ruzie, kun je elkaar gemakkelijker onder ogen komen op een familieactiviteit.’