Antiekmarkt: minder spullen, meer contact
Als dochter van een ondernemersfamilie voelt Marlyse (78) zich helemaal in haar sas op de antiekmarkt. Haar koopwaar uitstallen en onderhandelen, ze doet het allemaal met evenveel flair.
‘Als ze goed weer voorspellen op zondag vergezel ik mijn vriendin Roseline al eens naar de antiekmarkt in Tongeren. Zeker niet wekelijks. We wonen allebei in Luik, dus dat is om vier uur opstaan hé (lacht).’
'Vooral de handtassen van mijn mama gaan hier vlotjes over de toonbank'
‘Ik doe het niet voor het geld, hoogstens om mijn huis wat op te ruimen en om onder de mensen te zijn. Zes jaar geleden is mijn man gestorven, sindsdien verkoop ik af en toe wat van onze spullen. Vooral de handtassen van mijn mama gaan hier vlotjes over de toonbank. Voor elk paar schoenen had ze een bijpassende handtas: doordeweekse modellen maar even goed luxueuzere exemplaren die ze enkel naar de mis meenam. Ik erfde alles en zit zo op een berg handtassen.’
‘In onderhandeling met de kooplustigen aan mijn kraam voel ik me op slag weer het jonge meisje dat in de zaak van haar ouders meehielp. Dat marchanderen, dat zit in mij. Ik vind het geweldig. Misschien had ik de schoenwinkel van mijn ouders moeten verderzetten, maar ik trouwde met een zakenman. Hij zat zes maanden per jaar in het buitenland, ik werd huisvrouw. Zo ging dat in die tijd. Al bracht het me gelukkig ook twee zonen en vijf kleinkinderen.’
