Breid je bubbel telefonisch uit dankzij de Oewist belcirkels

We horen je al denken: met iemand bellen die je niet kent, is dat niet raar? Deelnemer Bavo Wouters (55) heeft een mooi antwoord op die vraag. ‘Als je ingaat op de oproep om deel te nemen aan een belcirkel, dan heb je een soort voeling met en oog voor de wereld. Dat heb je alvast gemeen met de ander.’

Een belcirkel start bij een vrijwilliger die belt naar een volgende persoon. De tweede belt naar de derde en zo gaat het belrondje verder tot de zevende persoon terug naar de vrijwilliger belt. 

Naar iemand bellen doe je binnen de 24 uur nadat je zelf telefoon kreeg en zo heeft iedereen als de week voorbij is elkaar gehoord. Elke week start de belcirkel opnieuw, je krijgt telkens dezelfde persoon aan de lijn.  

Een van de vrijwilligers is Diane Demeyer (65): ‘Als vrijwilliger ben je het anker van de groep en zorg je ervoor dat alles in goede banen loopt. Van elke deelnemer vragen we ook een contactpersoon. Mocht iemand niet opnemen, dan kunnen we die contactpersoon bellen om te vragen of alles in orde is. Maar het doel van een belcirkel is vooral met elkaar in gesprek te gaan.'

Je moet je eerst aanmelden bij Bond zonder Naam via de website of via telefoon. Daarna gaat de bal aan het rollen. ‘Je staat ook gelijkwaardig in het gesprek’, geeft Bavo mee. ‘Het is geen sollicitatiegesprek en je bent vrij om dingen wel of niet met elkaar te delen. Het is een kwestie van de ander aanvoelen. Je telefoontje kan kort of lang zijn, er zijn geen eisen.’ 

Iedereen kan deelnemen aan een Oewist belcirkel. Jong of oud, eenzaam of niet, ziek of gezond, thuiswonend of vanuit het woonzorgcentrum … Bavo is vader van vijf volwassen kinderen en fiere opa van een kleinzoon. Hij videochat geregeld met hen, samen met zijn vrouw. Eenzaam of alleen is hij dus niet, maar hij ziet de belcirkel als vervanging van het menselijke knikje op straat of in de tram. 

‘De profielen die deelnemen zijn inderdaad verschillend’, legt vrijwilliger Diane uit. ‘Iedereen heeft zo zijn eigen reden om aan te sluiten. Ik kan me inbeelden dat er mensen zijn die twijfelen, omdat ze niet zo sociaal zijn bijvoorbeeld. Weet dan dat het voor iedereen nieuw is en dat je altijd bij het anker terechtkunt.’

Diane benadrukt dat ze blij wordt van de telefoontjes. ‘Het is zo’n fijn project: je kunt iets betekenen voor een ander door een luisterend oor te bieden, als je wilt kun je ook zelf iets vertellen en je krijgt er bakken energie van.’ 

Zijn de belcirkels blijvers? Diane: ‘Bond zonder Naam heeft dit project opgestart in coronatijden, maar de belcirkels zullen blijven bestaan zolang er vraag naar is. We zullen geregeld peilen naar de noden van de deelnemers. En wie weet willen bepaalde mensen uit belcirkels elkaar wel ooit ontmoeten? Of willen ze eens met iemand anders uit de cirkel praten? Alles kan, niets moet.’