
Kruimelpad
Burenbabbels op de bank van Marie-Jeanne in de Antwerpse Expowijk
Ze zijn steeds zeldzamer. Maar af en toe kun je ze nog in het straatbeeld spotten, vooral op mooie zomerse dagen. De bankjeszitters. Even de rush van het dagelijks leven doorbreken en buiten naar de wereld kijken. Ook Marie-Jeanne Fierens (66) uit Antwerpen vind je vaak terug op het bankje voor haar huis.

‘Ik woon al ruim twintig jaar hier in de Tentoonstellingswijk, ook wel de Expowijk genoemd. Het is een prachtige, rustige buurt. Onze buren hadden al langer een tuintafel en twee stoelen permanent voor hun groene gevel geplaatst. Zij inspireerden me. Toen mijn man en ik iemand een bank zagen weggooien bij het containerpark, trokken we onze stoute schoenen aan. Of wij ‘m mochten hebben?’
‘We kregen die bank amper in ons autootje, maar we zijn thuis geraakt. We hebben de bank opnieuw met hout laten bekleden en intussen pronkt ie al dertien jaar voor ons huis. Ik probeer net als de buren veel bloemetjes en groen errond te plaatsen. Al heeft de buurman groenere vingers, maar ik vraag ‘m geregeld om raad (lacht).’

Minder eenzaam
‘We hebben een schaduwtuin achteraan. Vooraan is het meer zonnig, heerlijk in het voor- en najaar ook. Ik zit hier zo’n drie tot vier keer in de week. Dan neem ik mijn hond Betsie, iets lekkers om te drinken en een boek mee. Niet dat er veel van lezen in huis komt, want je doet algauw babbeltjes met passanten of buren.’
‘Mensen zeggen vrijwel altijd goeiendag als ik op mijn bankje zit, dat vind ik een interessant gegeven. Als je elkaar gewoon passeert op straat doen mensen dat minder. Een bankje voor iemands deur kan de eenzaamheid doorbreken.’
Babbels met de wereld
‘Door ons bankje heb ik sommige buren beter leren kennen. Ze komen er dan gezellig bij zitten. Geregeld gaan we nu ook samen wandelen en een van de buren is onze vaste hondenoppas geworden. Soms zit er wel eens iemand die ik niet ken op de bank. Dat vind ik niet erg. Vaak zijn het oudere mensen die even moeten uitrusten. Blij dat onze bank daarbij kan helpen.’
‘Hoeveel vreugde ons gerecycleerde bankje ons al heeft gebracht! Het heeft iets nostalgisch ook, ik herinner me dat mijn grootouders altijd hun stoelen buitenzetten en we dan op straat speelden. Gezellig vond ik dat. Laten we allemaal wat meer uit onze hokjes komen en ons openstellen voor de wereld rondom ons.’
Ben of ken jij ook een enthousiaste bankjeszitter in een van de uithoeken in Vlaanderen? Zin om dat verhaal met Leef te delen? Reageer dan als de bliksem via persdienst@cm.be.