Dorien laat sleutelhanger zien.

Dorien Vullers (31): 'Sleutelhanger bij sleutelmomenten'

‘Toen ik twaalf jaar was, moest mijn papa naar het ziekenhuis voor hartritmestoornissen. Tussen twee bezoekjes door nam mijn moeder me mee naar de stad en mocht ik een sleutelhanger kiezen. Het deed me de paniek van het moment even vergeten.'

'Met mijn papa kwam het uiteindelijk goed en zo werd de sleutelhanger mijn talisman. Ook later was hij er op alle sleutelmomenten bij: solliciteren, de aankoop van een huis, de materniteit ...'

'Ik ben nochtans rationeel, alles moet wetenschappelijk verklaarbaar zijn. Enkel voor mijn geluksbrenger maak ik een uitzondering.'

'Hij doet me denken aan de kracht die je kunt aanwenden tijdens moeilijke momenten.’

 

 

Karel laat klavertjesvier zien.

Karel Spapens (64): 'Geluk bij een ongeluk'

‘Het eerste klavertjevier vond ik op mijn negentiende, tijdens een voetbalwedstrijd. Ik zat op de bank, tuurde naar het grastapijt aan mijn voeten en plots viel mijn oog erop.'

'Of we die match wonnen, weet ik niet meer, maar ik heb het klavertje wel tussen mijn paspoort gestoken. Zo’n tien jaar later vond ik er nog eentje tijdens een vakantie in de Oostenrijkse bergen.'

'Of ze echt geluk brengen? Ik weet het niet, maar ik heb toch al veel geluk gehad. Een paar keer bij een verkeersongeluk en toen ik een hartaanval kreeg, was toevallig een van mijn twee zonen net bij mij om me snel naar het ziekenhuis te brengen.’