Een geschenk uit de hemel
Dinsdag is voor Vic Mellemans (66 jaar) anders dan de andere dagen. Dan komt CM-Oppas Monique Hellemans (64 jaar) hem een namiddag gezelschap houden.
Vic zit in een rolstoel en woont al twintig jaar bij zijn zus Rita en haar man Herman. Na het overlijden van zijn moeder kon hij bij hen intrekken. ‘Dat vind ik heel knap van hen’, zegt Vic gemeend. ‘Vroeger kon ik een namiddag alleen blijven. Maar dat wordt moeilijker. Ik kan niets uit de kast nemen, laat makkelijk iets vallen.’
Ik ga gerust weg, want ik weet dat Monique goed voor Vic zorg
Toffe madame
Vijf jaar al komt Monique een namiddag in de week bij Vic langs. ‘Een toffe madame’, vindt Vic. ‘Een geschenk uit de hemel’, vult Rita aan. In een moeilijke periode ontdekte ze de Oppasdienst van CM. Heel snel kon een vrijwilliger inspringen zodat Rita en haar man er eens tussenuit konden. ‘Al was het niet evident om los te laten, om de zorg uit handen te geven’, geeft Rita toe. ‘Die eerste keer vertrekken zonder Vic, dat wrong. Nu ga ik heel gerust weg, want ik weet dat Monique zo goed voor hem zorgt. Dat is bevrijdend.’
Thuisgebleven
‘De eerste keer dat ik kwam, is Rita gebleven’, herinnert Monique zich nog goed. ‘We hebben een hele namiddag gepraat, met elkaar kennisgemaakt. Rita nam tijd om mij te leren kennen en om Vic aan mij voor te stellen. Ze toonde mij waar ik in huis alles kon vinden. Dat gaf onmiddellijk vertrouwen. Het klikte meteen.’
We babbelen over hoe we ons voelen, over muziek, over de kleinkinderen van Rita en Herman
Rummikub boven Scrabble
Vic leeft naar de dinsdag toe. ‘Monique komt tegen de middag en dan eten we samen’, vertelt Vic. Rita en Herman zijn dan al samen weg. ‘Als het goed weer is, gaan we daarna naar buiten. Ik rijd in mijn elektrische rolstoel, Monique wandelt. Onderweg doen we een terrasje’, geeft Vic toe.
‘Is het te koud of gaat het minder goed met de gezondheid, dan blijven we binnen’, legt Monique uit. ‘Dan babbelen we over van alles. Over hoe we ons voelen, over muziek, over de kleinkinderen van Rita en Herman. Of we spelen Rummikub.’ Dat heeft Monique aan Vic geleerd. Vroeger speelden ze Scrabble maar Monique moest altijd de duimen leggen. ‘Het moet toch een beetje spannend blijven voor ons alle twee’, lacht Vic.
Warm voor Middelkerke
Soms brengt Monique een nieuw spel mee van bij Samana. ‘Ik begeleid als vrijwilliger ook vakanties van Samana’, licht Monique toe. Vic ging ook al mee naar Middelkerke. ‘Monique heeft er mij warm voor gemaakt. Zonder haar zou ik die stap niet gezet hebben’, vertelt Vic. Vic ging vroeger met zijn zus en schoonbroer op reis maar deed dat nog niet alleen. Dat hij nu deelneemt aan een vakantie van Samana zegt voor Rita genoeg.
