Hoe gaat het écht met Elien Smet .?.
'Hoe gaat het?' is geëvolueerd van een vraag naar een beleefde begroeting. Je krijgt niet altijd een antwoord. Alleen door écht te vragen hoe het met iemand gaat, kom je het te weten. We stelden de vraag aan de M/V/X in de straat. Hoe gaat het bijvoorbeeld met Elien Smet (29) .?.
Ik heb alle tijd van de wereld om tot mezelf te komen. En tot mijn gezinnetje.
‘Het gaat goed met mij, supergoed zelfs. Ik ben heel blij met de levenskeuzes die ik tot hiertoe gemaakt heb. Mijn vriend Yannick en ik hebben onze eigen plek gevonden. We leven in een yurt en verbouwen een huis. We verwachten ook een kindje dat heel gewenst is. Bovendien moet ik niet gaan werken tijdens mijn zwangerschap dus heb ik alle tijd van de wereld om tot mezelf te komen. En tot mijn gezinnetje.’
In volle verwachting
‘Ik ben net aan mijn laatste trimester begonnen en voor mij voelt dit als een wachtperiode. De eerste maanden waren heel spannend omdat alles nieuw was, zoals die eerste schopjes. Af en toe zag ik het even niet meer zitten en kreeg ik een melancholisch gevoel. Ik kon dat moeilijk plaatsen maar nu weet ik dat dat hormonaal is, net zoals de week voor je maandstonden. Ik laat het gewoon toe want ik weet dat dat even snel gaat als het komt en het morgen weer over is.’
Toen ik laatst moest wenen kwam dat door de verantwoordelijkheid die ik draag voor de gezondheid van de baby.
‘Toen ik laatst moest wenen kwam dat door de verantwoordelijkheid die ik draag voor de gezondheid van de baby. Alles wat ik eet en drink, alles wat ik doe en inadem heeft invloed op de baby. Dat voelt soms als een last op mijn schouders. Ik ga blij zijn als de baby er is, dan kunnen we als ouders samen die verantwoordelijkheid dragen.’
‘We zijn helemaal klaar voor de baby en de yurt is dat ook. Of toch bijna. Yannick is schrijnwerker en wil nog een verzorgingstafel maken. Ook al is het nog niet klaar tegen 6 november, dat komt wel goed.’ (lacht)
‘We zetten geen wieg, want ik vind het een gek principe om een hekje rond je kind te zetten. Uiteindelijk is dat enkel voor je eigen comfort. Daarom is er een Japans geïnspireerde futonmatras in de maak, zodat de baby op de grond kan slapen. Overdag kan ik dat matrasje oprollen zodat we geen plaats verliezen in de yurt.’
Zalige zomers in de yurt
‘We wonen al drie jaar in de yurt en dat gaat heel goed. De vorige zomers hadden we enkele plagen van berkenwantsen of mieren, maar we hebben al veel bijgeleerd. We kopen nu bijvoorbeeld larven van de gaasvlieg zodat die de berkenwants kan bestrijden en steken alle gaatjes toe tegen de mieren. Ook ons vliegennet houdt de beestjes goed buiten.'
'En zelfs in warme zomers als deze is de temperatuur in de yurt aangenaam. We laten alles openstaan zodat de yurt ’s nachts de buitentemperatuur aanneemt en het voldoende fris is om te slapen.’
Sorry baby
‘Yannick en ik komen net terug van een zalige reis. We trokken rond in Spanje, waar we vrienden bezochten die we leerden kennen tijdens onze wereldreis in Zuid-Amerika. Het was zo gezellig maar wel intens. We verbleven samen met fijne mensen van onze leeftijd, die veel actiever zijn overdag en ’s nachts. Dat tempo kon ik door mijn zwangerschap niet aan.’ (lacht)
‘Het voelde heel goed om nog eens weg te zijn met ons tweeën. Al merk ik dat we niet meer echt met twee zijn. Normaal gezien weten we nooit op voorhand waar we gaan slapen, maar dat kunnen we nu niet meer maken. Ik ben iets minder zorgeloos. Ik moest bijvoorbeeld ook sprinten om de trein te halen. Met een buikje en in die hitte is dat niet evident. Ik was opgelucht toen ik de baby kort daarna voelde schoppen. Dan denk ik bij mezelf: oef, alles is oké! En sorry!’
