Hoe gaat het echt met Elien Van Aerschot .?.
‘Hoe gaat het?‘ is geëvolueerd van een vraag naar een beleefde begroeting. Je krijgt niet altijd een antwoord. Alleen door écht te vragen hoe het met iemand gaat, kom je het te weten. We stelden de vraag aan een van de winnaars van de ‘Leef & Geef’-actie. Hoe gaat het met Elien Van Aerschot (28) .?.
Even bekomen
‘Het gaat heel goed. Na een drukke werkperiode – ik ben freelance regieassistent en researcher – heb ik nu drie maanden vakantie. Hier en daar neem ik nog wel een opdracht aan en in de weekends regisseer ik een amateurtheatergezelschap, maar ik ga vooral rust nemen. Afgelopen periode werkte ik mee aan de telenovelle Lisa. Mijn werkdag begon om 6 uur en eindigde om 18 uur, en dan moest ik nog naar huis rijden. Na een jaar dat tempo aanhouden, moet ik toch even bekomen.’
Rust betekent voor mij dingen met mijn handen doen, uit mijn hoofd zijn
‘Rust betekent voor mij dingen met mijn handen doen, uit mijn hoofd zijn. Zoals bijvoorbeeld schilderen in ons nieuwe huis. We zijn een halfjaar geleden verhuisd dus er zijn nog veel leuke klusjes. Ik kijk ook uit naar de vakantie in Tenerife met mijn lief Pieter (nvdr. Verelst). Ik ga binnenkort ook mee op zijn tournee doorheen Nederland. Samen gezellig in onze camper. Pieter is cabaretier en mag eindelijk weer spelen. Met zijn voorstelling Amai zal hij in het najaar ook in België langs de cultuurcentra trekken.’
Weggeefkastje van opa
‘Zalig dat ik weckpotten heb gewonnen met de ‘Leef & Geef’-actie! Ik deed vooral mee omdat ik graag geef, dus die mooie kaartjes komen wel van pas. Pieter en ik zijn sowieso gevers. Geregeld zetten we voedingswaren die we niet gebruiken of bijna vervallen aan onze deur, altijd nog in gesloten verpakking. We wonen op het Kiel in Antwerpen, een gezellige volkse wijk. Vaak zijn de dingen al na een paar uur weg. Pieter zijn opa is nu een weggeefkastje aan het maken om aan ons huis te hangen. Iedereen uit de buurt kan daar dan spullen in komen zetten. Ik vind het een fijne gedachte dat we niet zomaar weggooien, maar dat iemand er ergens nog iets aan heeft. Dat we zo mensen uit de buurt helpen.’
Ik geef graag tijd aan mensen
‘Ik geef ook graag tijd aan mensen. Liever nog dan spullen. Maar als je zoveel werkt, is tijd maken niet altijd evident. In de komende drie maanden wil ik veel vrienden en familie zien. En bewust tijd maken voor fijne dingen. Vriendinnen hebben bijvoorbeeld een honkbalclubke opgestart in Brussel. Awel, ik wil daar ook wel eens een balletje gaan slaan een van de weken.’
‘Ik besef dat niet iedereen zomaar drie maanden verlof kan nemen. Als freelancer kan ik dat, maar het is ook een bewuste keuze. Ik weet dat ik af en toe gas terug moet nemen. Anders loop ik mezelf voorbij. Ik heb altijd respect gehad voor mensen die van project in project kunnen stappen, maar ik heb tussendoor tijd nodig om los te laten. Dat heb ik geleerd met de jaren.’
Op de vloer van het lachen
‘Goed eten, rusten en veel seks hebben, was onlangs de raad van een vriendin om mijn vakantie in te vullen. Ze heeft gelijk. Naast plannen maken, mag je jezelf niet overplannen en van hot naar her rennen in je verlof. Ik ga dat onthouden (lacht).’
‘Mijn grootste geluk? Mezelf kapot kunnen lachen. Alleen of met anderen. Gewoon lachen om domme dingen. Met Pieter dans ik bijvoorbeeld al eens gek op het tapijt in de woonkamer. Soms lopen we er ook over als normale mensen, hoor (schatert). Maar als we dansen gaan we helemaal uit de bol. We liggen dan erna op de vloer van het lachen. Héérlijk. Oh, en ook grappig: op ons toilet ligt een wegwerpcamera. We vragen aan al ons bezoek om een selfie te nemen. Als het camerarolletje vol is, hangen we die foto’s aan onze toiletmuur.’
