Hoe gaat het écht met Marleen Dessein .?.
'Hoe gaat het?' is geëvolueerd van een vraag naar een beleefde begroeting. Je krijgt niet altijd een antwoord. Alleen door écht te vragen hoe het met iemand gaat, kom je het te weten. We stelden de vraag aan de M/V/X in de straat. Hoe gaat het bijvoorbeeld met Marleen Dessein (59) .?.
Mijn klanten zijn mijn sociaal contact
'Het gaat goed met mij. Ik ben gelukkig en voel me lichamelijk goed. Ook al is dat in deze tijden nooit een zekerheid, want ik kan ook corona hebben zonder symptomen te vertonen. Dat maakt mij onzeker wanneer ik contact heb met een van mijn vier kinderen of mijn eerste kleinkind dat dit jaar werd geboren.'
Gelukkig kan de bakkerij open blijven
'Mijn man en ik houden samen een bakkerij open sinds 1989. Door de coronacrisis vrees ik dat veel beginnende zaken het niet zullen overleven. Op dat vlak hebben we geluk dat de bakkerij open mag blijven en klanten nog dagelijks om hun brood komen. Zij zijn mijn sociaal contact. Eens zeveren tegen elkaar, dat doet deugd.'
Nog genieten van mijn mama
'Als ik thuiskom na een werkdag van 13 uur is er nog tijd om te eten en te slapen. En dan begin ik weer opnieuw. Van met pensioen gaan, is voorlopig geen sprake. Ik werk graag in de bakkerij, maar ook na de werkuren ben ik een bezige bij.
Ik ben mantelzorger voor mijn mama die naast mij woont. We maken samen uitstapjes, ik doe boodschappen voor haar … Thuis heb ik werk genoeg, maar dat loopt niet weg. Ik wil genoeg kunnen genieten van mijn mama, want die tijd is helaas beperkt. Drie jaar geleden verloor ik mijn zus en ook mijn papa. Ik zie nog steeds het beeld voor me van mijn zus die in haar tuin loopt. We kwamen uitzonderlijk goed overeen en ik mis haar.'
'Weet je wat voor mij echt een opkikker is? Een pakje friet met stoverijsaus en een frikandel (lacht). Ik eet ze ter plaatse op in mijn auto en dat is ongelofelijk genieten. Ik ging vorige week om frietjes en zou vanavond alweer kunnen gaan.'