Lezers over hun CM-vakantie mét kartonnen doos

Save as favorite

'Op de zolder bij mijn mama en papa ligt nog een echte kartonnen doos, we denken uit het jaar 1961. Aan de binnenkant van de doos staat nog het lijstje wat er allemaal inzat, een soort checklist (lacht). De kartonnen doos wordt nu nog gebruikt om het legeruniform van mijn papa in op te bergen, vorig jaar is mijn papa overleden dus het was een speciaal moment toen we de doos van mama kregen om er foto's mee te maken van zijn kleinkinderen met hun eerste Kazou- sjaaltje. De doos staat nu terug veilig met het legeruniform op zolder bij mijn mama en we koesteren ‘m.’ 
Els Nijs uit Hoeselt

‘Dit was mijn tweede kamp met Kazou, zomer 1983. Ik woonde toen in Waarschoot (nu Lievegem) en deze gemeente was bij het verbond Gent. Maar mijn mama lag voor lange tijd in het ziekenhuis en ik logeerde bij mijn peter (de broer van mama) in Eeklo. Mijn peter had nagevraagd of ik niet uitzonderlijk meekon met een Kazou-vakantie van het verbond Eeklo. Ik had ook veel vriendinnen in Eeklo omdat ik daar naar school ging. En dat mocht ... Ik ging dus met mijn kartonnen valies een weekje naar Amberloup. Ik heb er mooie vakantieherinneringen aan overgehouden.’ 
Véronique De Brauwer uit Gentbrugge
 

‘Voor het eerst meegegaan als moni bij de preventieve luchtkuren in 1954, ik ben nu 87 jaar. De doos heb ik bewaard, ik gebruikte ze lange tijd om mijn trouwkleed in op te bergen. In De gids voor verlofgangers Zwitserland uit de jaren vijftig vind je informatie over 'uw valies-doos' terug. Boeiend om te lezen. Later ging ook mijn dochter mee als moni en nog later kwam de derde generatie moni's: mijn twee kleinzonen. En onlangs ging mijn kleindochter mee op Jomba-kamp als lid. Allen waren steeds zeer enthousiast.’ 
Els Simons uit Deurne

‘Ik herinner me mijn vakantie met de CM nog goed. Met de elfjarigen naar Heer-sur-Meuse en met de veertienjarigen naar Maloya. We zongen liedjes al wandelend (Everywhere we go ... hoorden ze ons vrolijk brullen. De tante uit Marokko, de Nederlandse Amerikaan, de boom staat op de bergen ...) We leerden een hoop liedjes die ons samen met de spelletjes tot een hechte groep smeedden en de moni's waren onvermoeibaar! Ik leerde een nieuwe vriendin kennen op dat eerste kamp waar ik nu nog mee bevriend ben! We werden bij het dansen met een meter uit elkaar gehouden als we te dicht dansten met een jongen (de corona-afstandsregels avant la lettre ;-) en ... we kochten kilo's Toblerone maxirepen. Heerlijke mooie vrolijke herinneringen! Het liedjesboekje heb ik nog jaren bijgehouden, maar de doos heeft de tand des tijds niet doorstaan. De herinneringen echter des te meer!’ 
Sofie De Braekeleer uit Merelbeke

‘Vertrek op vakantie naar Zwitserland met CM in 1961. Ik kreeg een kruisje voor een veilige reis van moeder.’
Rosa Godefroid uit Kluisbergen

(artikel gaat verder onder het fotoalbum)

‘In juli 1978 mocht ik mee met de tienjarigen naar Amberloup. Omdat ik met mijn ouders op vakantie was in de Ardennen, hebben mijn ouders en zusje me naar Amberloup gebracht en kon ik niet mee met de bus. Op de foto zie je mij met kartonnen doos wachten tot de bussen arriveren.’
Christel Van  Broeck uit Beveren

‘Hier ben ik twaalf jaar en klaar voor vakantie naar Tesserete.’ 
Gilbert Hilaire Huys uit Oostkamp

‘Tijdens het opruimen van mémé haar huis, vonden wij de CM-doos van mijn mama. We vonden die zo leuk dat de doos nu aan onze muur in de woonkamer hangt.’ 
Lies Degandt uit Oostende

‘Ik ben twee keer op kamp geweest met de ziekenkas. Als twaalfjarige naar Nieuwpoort en als veertienjarige naar Melchtal. Telkens vergezeld door de bekende kartonnen valies. Op voorhand enkele lagen vernis erop gezet om te beschermen tegen de regen. Wasverzachter bij het wassen werd er niet gebruikt in de jaren zeventig en alle kledingstukken op zo´n kamp hadden dan ook dezelfde geur, namelijk die van vernis.’ 
Lutgarde Horemans uit Ramsel

'Het was mijn allereerste reis, alleen weg met CM, en meteen voor tien dagen naar Amberloup! Er werd zo naar uitgekeken dat een foto voor het vertrek thuis niet kon ontbreken, met de legendarische doos natuurlijk, en voorzien van de bijhorende sluitgordels.’
Linda Vercauteren uit Sint-Niklaas

‘Ik werd veertien in 1975. Dus was het de normaalste zaak van de wereld om met CM naar Zwitserland te gaan. De kartonnen doos werd gevuld, naam en adres erop en toegebonden met een riem met handvat. Hop de slaaptrein op en weg richting Maloja. Ik heb alleen maar goede herinneringen aan die reis. De activiteiten, de bergtochten (met gehuurde bottinnen), voor ons was dat een hele belevenis. De koebel en het sjaaltje werden als souvenir gekoesterd, maar de kartonnen doos is helaas ergens achtergebleven ... Onze kinderen en nu ook onze kleinkinderen beleven veel plezier op kamp met Kazou, ook al is dat zonder de beruchte kartonnen doos.’ 
An De Coninck uit Zele

‘Alleen maar mooie herinneringen aan de vakantie als twaalfjarige in Amberloup en veertienjarige in Maloja. Om dan zelf op mijn zeventiende moni te zijn van een bende meiden van veertien jaar in Maloja! Met kartonnen valies waarvan ik nog een mooie foto heb.’ 
Anja De Love uit Bentille

‘Tijdens een bezoek aan het museum Het huis van Alijn in Gent zag ik de doos. Dat is dus een museumstuk. Wie had dat gedacht toen we naar Melchtal en later naar Malika gingen. Mijn kleindochter die net terug was van een Kazou-kamp stond er ongelovig naar te kijken! Op kamp met een kartonnen doos? Dat kan toch niet? En toch was het in mijn jeugd zo. Als ik naar de grootte kijk vraag ik me af hoe we al onze spullen daarin kregen. Vooral in het terugkeren want dan moesten we ze zelf pakken en was de kledij niet meer netjes geplooid. Maar het lukte dus wel. Fijne tijd gehad dank zij de doos/ het museumstuk!’
Mia (Marie) Grijseels uit Machelen-Zulte