Melissa: ‘Ik kijk op naar iedereen die de strijd met de kleerkast heeft gewonnen’
Oorbellen, een kortgeschoren kopje of harige benen onder een rok. Soms is er niet veel nodig om over de tongen te gaan. Vijf jonge mensen vertellen over het belang van jezelf zijn, jezelf uiten via kleding en omgaan met kritiek.
Als Melissa Luykx (23) niet opvalt door een gekortwiekt kapsel, is het wel door losse kledij met veel kleur en opvallende schoenen. ‘Ik ben altijd op zoek naar dingen die er precies uitzien zoals ik het wil. Soms kijken mensen me na op straat of zeggen ze dat wat ik aanheb niet bij me past. Toch ben ik tevreden. Het heeft lang genoeg gewrongen, nu klopt het voor mezelf.’
Ik vind het zever dat de maatschappij beslist heeft voor mensen wat vrouwelijk is en wat mannelijk
M/V/X
Voor Melissa bestaat gender niet. ‘Ik vind het zever dat de maatschappij beslist heeft voor mensen wat vrouwelijk is en wat mannelijk. En als je je daar niet aan houdt, moet je een label kiezen. Ik ben ambassadeur voor De Warmste Week 2021. Voor het persbericht kon ik kiezen tussen die drie lettertjes. Ik wou geen M zeggen, bij V voelde ik me ook niet goed. Dus koos ik voor X. Welke voornaamwoorden iemand voor mij gebruikt, maakt me niet uit.’
Als kind deed Melissa de kleren aan die haar ouders voor haar uitzochten. In het middelbaar kreeg ze meer inspraak, en liet ze de vrouwenafdeling voor wat het was. 'Ik voelde me niet goed in de kleren die voor mij bedoeld waren, ik had er het zelfvertrouwen niet voor.’ Melissa droeg lange tijd wat andere mensen van haar verwachtten. Tot er geleidelijk aan verandering in de kleerkast kwam. ‘Ik maakte niet op één dag de omschakeling Het begon bij één trui die ik graag droeg. Maar er zijn veel kledingstukken lang in mijn kast blijven hangen. Als ik eraan terugdenk, voelde ik me er niet comfortabel in.’
Een groter plaatje
Voor Melissa past haar kledingkeuze in een groter plaatje, want soms heeft ze het mentaal moeilijk. ‘Het zou een grote leugen zijn om te zeggen dat het nu goed met me gaat. Soms denk ik dat ik veel vreugde ga halen uit mijn schoolwerk of door naar de Chiro te gaan. Maar dan is het toch niet zo, terwijl ik het wel leuk vind. Ik voel me dan toch slecht omdat depressie zo in elkaar zit.’
Toen Melissa jonger was, deed ze aan zelfverwonding. ‘Het voelde alsof ik nergens terecht kon, alsof niemand me begreep. Ik heb dus heel veel littekens. Dat zorgt voor rare blikken. Mijn mentaal welzijn is een grote factor in het ontwikkelen in mijn stijl, want over mijn kledij had ik controle. Die bouwde ik langzaam uit.' Omdat ze controle had over haar kledingkeuzes, kreeg Melissa weer een houvast en groeide haar zelfvertrouwen. ‘Op een bepaald moment had ik een gewaagde boekentas uitgekozen. Ik was er fan van, maar op school hield ik mijn blik op de grond gericht. Ik wilde niet zien hoe de andere leerlingen naar me keken. Maar door elke dag toch die boekentas te dragen, kreeg ik meer zelfvertrouwen.’
Strijd met de kleerkast
Melissa kijkt niet per se op naar popsterren zoals Billie Eilish. ‘Zo’n sterren beïnvloeden me ook wel. Maar ik denk niet dat ze dezelfde moeilijkheden hebben als iemand die elke dag scheef bekeken wordt omwille van hun kledij. Ik kijk op naar iedereen die ’s morgens de strijd met de kleerkast heeft overwonnen.’ Mensen aanmoedigen om zichzelf te zijn, is wat Melissa wil. ‘Al inspireer ik maar één persoon om te dragen wat die wil.’
Zit je met iets? Praat erover met Tele-Onthaal. Gratis en anoniem via 106 of de website.