'Vakantie met Samana is een beetje verslavend' - Vrijwilliger in de kijker (5/7)
In de Week van de Vrijwilliger (27 februari tot 6 maart) laten we elke dag een vrijwilliger aan het woord. Luc Van Ocken (62) is vakantieverantwoordelijke bij Samana.
‘Ik doe dit al ruim 20 jaar. Voordien was ik vrijwilliger bij Kazou. Ik kwam halsoverkop bij Samana terecht toen ze er in paniek iemand zochten met enige ervaring om een vakantie van een groep van 150 personen te leiden in Ter Duinen, Nieuwpoort.’
Grote en kleine noden
Luc stopt veel tijd in de planning en organisatie van een vakantie. Dat moet ook, want alleen het allerbeste is goed genoeg voor de gasten. Een minutieuze voorbereiding is het halve werk.
‘Samen met de verpleging zorg ik bijvoorbeeld voor de kamerindeling. De ene gast heeft een aangepast bed nodig, een andere een rolwagen. Dat moet pico bello uitgekiend zijn op voorhand.’
‘Naast de zorg voor de gasten moet er met de medewerkers afgestemd worden wie wat doet. Tijdens een vakantie zijn er van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat grote en kleine noden die door mij en de medewerkers moeten worden opgelost.’
Lotgenoot
Luc zit zelf ook in een rolstoel. Op 26-jarige leeftijd raakte hij door een infectie met stafylokokken verlamd aan de onderste ledematen.
‘Deelnemers en vrijwilligers die mij voor de eerste keer zien, schrikken wel eens. Oei, die vakantieleider zit zelf ook in een rolstoel. Als dat maar goed komt. Maar dan merken ze al snel dat ik perfect in staat ben om mijn taken uit te voeren.’
De berichtjes achteraf, dat het goed was
‘Anderzijds komen mensen al eens sneller praten over hun problemen. Ik ben een lotgenoot die dingen heeft meegemaakt die zij ook hebben meegemaakt.’
Het welslagen van een Samana-vakantie hangt af van exact dezelfde factoren als om het even welke andere vakantie. En een geslaagde vakantie is Luc’s grootste geluk.
‘Lekker eten, goed slapen, een toffe groep waarin ze zich goed voelen, leuke accommodatie, dat is het belangrijkste voor de vakantiegangers. Hun lach, hun blijdschap, de dankbaarheid, de traantjes als ze terug naar huis moeten omdat vakantie nu eenmaal niet kan blijven duren … al die dingen maken mij intens gelukkig. De berichtjes achteraf, dat het goed was, bedankt Luc voor de mooie vakantie. Dat raakt mij.’
Eén grote familie
‘Dit jaar doe ik drie vakanties: twee keer aan zee en één keer in Sankt Moritz, Zwitserland. Omdat er heel veel komt bij kijken, laat ik minstens één maand tussen twee vakanties. Sommige medewerkers doen er soms zes of zeven per jaar. Vakantie met Samana is een beetje verslavend. Wie een fijne vakantie meemaakt, verlangt al naar de volgende.’
‘Vrijwilligers ontmoeten elkaar, leren elkaar gaandeweg kennen, spreken af om zich samen aan te melden voor een welbepaalde vakantie. Samana is één grote familie.’