Zelf wijt ze haar succes aan haar extravagante kantje. Zo is ze niet op haar mondje gevallen, heeft ze best veel tatoeages, zet ze haar vetrolletjes en putjes online extra in de verf, wisselt ze vaker van kapsel dan sommigen van onderbroek en woont ze samen met haar vriendin Marthe.

Ik wou te veel in naam van alle vrouwen spreken
Jitske Van de Veire

‘De meeste mediafiguren zien er ontzettend perfect uit. Dat is oké, maar ik heb er geen zin in. Noem mij gerust een rebel, maar eigenlijk ben ik gewoon heel erg mezelf. Voor sommige media maakt dat kantje mij net extra aantrekkelijk.’ 

Ook kritiek

Nochtans waren de reacties op Jitskes posts niet altijd unaniem lovend. ‘In het begin heb ik de fout gemaakt om in naam van alle vrouwen te willen spreken. Pas toen een meisje mij hierover openlijk bekritiseerde, ben ik mijn eigen verhaal beginnen te vertellen.’  

Jitske Van de Veire bekijkt haar buik in de spiegel

‘Haar kritiek was uiteindelijk ook terecht: ook ik vertegenwoordig met mijn curves slechts een deel van het lichaamsspectrum. Dat is net het mooie aan de body positivity-beweging: we laten alle mogelijke maten en vormen laten zien zodat meisjes en vrouwen niet langer denken dat maatje 36 de norm is waar ze naar moeten streven.’ 

Foto van maandverband

Lastig vindt Jitske het pas als haar vader Peter Van de Veire op haar online uitlatingen wordt aangesproken. ‘Vooral de beruchte foto waarop mijn maandverband te zien is - iets wat jammer genoeg nog te veel vrouwen verstoppen - is destijds viraal gegaan (lacht). Het ging zo ver dat mensen aan mijn papa vroegen wat er met mij aan de hand was. En dan mag ik het uitleggen natuurlijk (lacht).’ 

‘Maar eigenlijk is hij in de eerste plaats trots en de grootste fan van de boodschap die ik wil brengen. Trouwens, nog niet zo lang geleden huppelde hij zelf nog in gouden pakjes op het podium. Dat uitbundige heb ik van hem. Ik heb toch ook met zijn fratsen moeten leren leven (lacht luid)?’ 

Te veel druk

Waarom ze zich ondertussen tot zo’n voorvechtster van diversiteit heeft ontpopt, is wel duidelijk. Zelf heeft ze het als prille twintiger bijzonder moeilijk gehad om haar weg te vinden in de ogenschijnlijk perfecte wereld. 

Nooit heb ik mezelf online mooier voorgesteld
Jitske Van de Veire

‘We leggen zoveel druk op jonge mensen. Ze moeten goede punten hebben, er goed uitzien, succesvol zijn. Als je er een beetje anders uitziet of je hebt niet gestudeerd, voel je de schuine blikken.’ 

‘Sociale media versterken dit alleen maar. Toch heb ik nooit geprobeerd om mezelf online mooier of beter voor te stellen dan ik ben. Ik nam aanvankelijk geen foto’s van mezelf en deelde ze in het begin ook niet met mijn volgers, zelfs al waren dat er toen nog maar een handvol (lacht).’ 

Jitske Van de Veire grijpt haar buik vast

‘Tot mijn beste vriendin met een uitspraak ergens de activiste in mij wakker schudde. Ze zei letterlijk: We zijn niet per se heel dik of heel mager, maar toch worden meisjes zoals ons nooit in de media opgevoerd. Dat klopt toch niet? Waar zij van vriendin tot vriendin haar frustraties wou uiten, zag ik mijn kans om de perfecte online wereld aan te vechten. Sindsdien post ik wel foto’s van mezelf. Zonder filter.’ 

Jaloers op actrices

‘Hoewel ik ondertussen vrede heb met wie ik ben en hoe ik eruitzie, blijf ik jaloers op knappe actrices die hun leven zo goed voor mekaar hebben. Een kast van een villa, een fantastisch figuur, een dikke auto, ik zou zo willen ruilen. Zie mij hier toch zitten, is alles wat ik op zo’n moment kan denken. Tegelijk hoor ik van meisjes dat ze net met mij zouden willen ruilen. Zo zie je maar, niemand is ooit tevreden.’ 

Terugkijkend op haar donkere, onzekere jaren zou ze haar piepjonge zelve de raad geven meer te leven en minder te piekeren. 

Te lang slaaf

‘Pubers zijn heel erg bezig met wat anderen over hen denken. Dat buikske, die puisten, dat vettig haar, wat gaan de mensen denken? Laat het los en amuseer je. Ik ben veel te lang de slaaf geweest van hoe ik dacht er te moeten uitzien. Ik heb het losgelaten, want ik heb ondertussen genoeg te doen (lacht).’ 

‘Ik ben 26 jaar en ik heb een eigen zaak, ik ben woordvoerder bij Wel Jong Niet Hetero en ik ben een rolmodel op vlak van body positivity. Niet slecht voor iemand die op haar twintigste nog zo diep zat.’

‘Maar net omdat ik het psychisch ooit zo moeilijk had, wil ik ook op vlak van mentaal welbevinden ooit een voortrekker worden. Ik weet het wel, je kunt niet voor iedereen een rolmodel zijn, maar toch. Soms ervaar ik het puur lichamelijke als te oppervlakkig. Met mijn persoonlijke verhalen rond mentale gezondheid kan ik het internet sowieso opnieuw doen ontploffen. Maar wil ik dat wel? Kan ik dat? Voorlopig nog niet, maar ooit komt het ervan, schrijf het maar op.’