'Zou ik al verder staan als ik niet zo twijfelde?'

Save as favorite

‘In mijn puberteit sloeg de twijfel toe. Ik had veel interesses maar kon moeilijk keuzes maken. In het middelbaar veranderde ik van richting en van school. Ik dacht dat het gras groener was aan de andere kant.'

'Eerst was ik blij met de verandering. Maar nadien zag ik de voordelen van wat ik daarvoor deed.’

Lastig

‘Beslissen wat ik zou verder studeren, was bijzonder lastig. Ik heb twee masters. Welke job moest ik nu kiezen?'

'Ik schreef mijn in in een interimkantoor en ging van de ene tijdelijke job naar de andere. Zo kon ik ervaren wat mij wel en niet ligt.'

'Professioneel lukt het mij om knopen door te hakken. Want het werk biedt structuur en ik wil mensen helpen. Maar op privévlak blijft het malen in mijn hoofd.’

Tijdverlies

‘Het begint al ’s morgens als ik kleren moet kiezen. Alle keuzes die ik maak, blijf ik herkauwen. Dat is vermoeiend en tijdverlies. Ik vraag mij dikwijls af of ik al verder zou staan in het leven als ik niet zo twijfelde?'

'Ik heb lang nagedacht of ik kinderen wilde. Ik heb nu een dochtertje van twee. Haar opvoeding in co-ouderschap houdt mij heel sterk bezig.'

'En waar wil ik wonen? Ik ben al vaak verhuisd. Twaalf jaar geleden kocht ik een huis. Later deed een ander huis naar mijn budget en smaak mij weer twijfelen. Was dat niet nog beter geweest? Ik heb verkocht en opnieuw gekocht.’

Onrust

‘Voortdurend twijfelen brengt onrust mee. Mijn twijfel komt voort uit de bezorgdheid om goed te doen, uit een aangeboren nieuwsgierigheid om alles te onderzoeken en in vraag te stellen. Ik vraag wel advies. Maar als de ene persoon mij iets anders aanraadt dan een ander, dan aarzel ik weer.’

‘Ik ben jaloers op snelle beslissers, op mensen die zeer gestructureerd zijn. Ik vraag mij vaak af of zij ook zoveel gedachten hebben over wat ze willen. Rationeel kiezen en dan ook bij die keuze blijven. Hoe doe je dat toch?’