Goed gezelschap van de oppas aan huis
Elke vrijdagochtend gaat Laurette Cornelis (66) uit Hollebeke oppassen bij Stefaan Deramoudt (60). Hij lijdt aan een verlammende spierziekte. Terwijl Laurette zich om Stefaan bekommert, heeft zijn vrouw Diane (61) wat tijd voor zichzelf. Hoe verloopt zo’n voormiddag CM-Oppas aan huis? Laurette, Stefaan en Diane laten in hun kaarten kijken.
9.00 uur
Kind aan huis
Laurette: ‘Ik ga graag naar Stefaan. Ik ben er kind aan huis, bijna een deel van de familie. Stefaan kijkt ook uit naar mijn komst. Volgens Diane zegt hij elke donderdag: ha, morgen komt Lauretje.'
'Als ik aankom op mijn elektrische fiets, staat het poortje al open. Diane begroet me altijd hartelijk. Er wacht een dampende kop thee op me. Diane en ik slaan eerst een praatje. Over wat er allemaal gebeurd is de afgelopen week, en wie er dit weekend op bezoek komt. Maar dan maakt ze zich gauw uit de voeten want ik ben er voor Stefaan.’
9.30 uur
Door spierziekte in rolstoel
Stefaan: ‘Mijn spierziekte stak voor het eerst de kop op toen ik 32 jaar was. Langzaamaan kon ik moeilijker bewegen. Het werd nodig dat er altijd iemand in de buurt bleef.'
Mijn voorwaarde: de oppasser moet kunnen kaarten
'Toen Laurette hier voor het eerst kwam, behielp ik me nog met een rollator. Nu ben ik gekluisterd aan een rolstoel en voor alles afhankelijk van anderen.’
‘Ik vertel Laurette graag over vroeger. Diane en ik gingen vaak op reis en maakten prachtige wandelingen in de bergen. Ik kon ook goed koken, het liefst was ik kok geworden.'
'Terwijl we babbelen, spelen we het kaartspel manille. Ik zeg dan aan Laurette welke kaarten ze in mijn plaats moet leggen. We spelen bijna de hele voormiddag, we doen niets liever. Dat was trouwens een voorwaarde van me: de oppasser moest kunnen kaarten (lacht)!’
11.00 uur
Full-time mantelzorger
Diane: ‘Stefaan en ik gaan nauwelijks nog weg. Gelukkig krijgen we veel bezoek. Stefaan is een sociale grappenmaker, familie en vrienden komen regelmatig langs.'
'Als Laurette hier is, hol ik naar de winkel, de apotheek, de bank. Het huishouden rust volledig op mijn schouders, ik heb er een hele job aan, dag en nacht. En toch haast ik me om zo snel mogelijk terug thuis te zijn.’
12.00 uur
Een goede band
Laurette: ‘Als ik terug rijd van mijn bezoek aan Stefaan, ben ik blij omdat ik weet dat hij er deugd van heeft gehad. Diane ook. En ik ook. Na al die jaren hebben we een goede band.'
'Maar het doet me ook goed om, trappend op de pedalen, mijn gedachten te laten uitwaaien en mijn hoofd weer leeg te maken.’
