‘Door mijn handicap, Spina bifida, heb ik minder kracht in mijn benen. Ik gebruik een rolstoel en dan zijn hoge drempels en scheve voetpaden lastige obstakels. Een brood kopen duurt al snel een half uur in plaats van tien minuten.’ 

‘Ik kan veel zelfstandig, maar soms heb ik hulp nodig. Daarvoor reken ik op mijn familie en op de mensen van het internaat Sint-Lodewijk in Wetteren. Daar ga ik naar school en tijdens de week woon ik er ook in een leefgroep.'

'Ze helpen me er bijvoorbeeld met ondersteuning van een kinesist, maar evengoed om een weekplanning op te stellen.’ 

Niet te stoppen dankzij zorgbudget

‘Omdat ik die zorg nodig heb, ontvangen mijn ouders het zorgbudget voor zwaar zorgbehoevenden. Dat zorgbudget is een onderdeel van de Vlaamse sociale bescherming en bedraagt 130 euro per maand.'

'De CM-Zorgkas kende dit budget automatisch toe, omdat mijn situatie bij hen gekend is. Dat scheelde een hoop papierwerk.’ 

‘Een deel van dat geld besteden we aan vervoer. Ik speel rolstoelbasketbal bij RBBC Lede. Daar komen heel wat verplaatsingen bij kijken, maar het openbaar vervoer is met mijn rolstoel niet evident.'

'Daarom betaal ik Hilde, een sympathieke vrijwilliger, 5 euro per rit om me te brengen. Mijn handicap houdt me dus niet tegen om te basketten.’ 

Kom uit je cocon

‘Het zorgbudget en mensen zoals Hilde maken mijn leven een pak gemakkelijker. Mochten ze er niet zijn, zou alles duurder zijn en moeilijker om te organiseren. Die solidariteit heeft dus zeker een invloed op mijn leven.'

'Daarom is het belangrijk dat je af en toe uit je eigen cocon stapt en nadenkt over wat je voor anderen kunt betekenen.’ 

‘Zelf probeer ik dat ook te doen. Ik geef bijvoorbeeld om de twee weken baskettraining aan kinderen bij de organisatie To Walk Again. Ik wil hen graag meegeven dat ze ondanks hun handicap aan sport kunnen doen.’