Hoe ga je om met geweld?
Krijg jij met agressie te maken? Weet je niet wat je ertegen kunt beginnen? Mieke De Schepper (63) van vzw Zijn, Beweging tegen Geweld, sensibiliseert over familiaal en seksueel geweld. Ze toont de verschillende gedaanten ervan en geeft advies.
Tolereer geweld nooit
‘Stel grenzen. Zeg het als je iets niet oké vindt. Als je partner je gsm of mailbox controleert, dan kun je reageren door te zeggen: Ik heb niets te verbergen. Minimaliseren doe je echter beter niet. Je moet durven zeggen: Ik wil niet dat je dat doet.’
‘Worden je grenzen niet gerespecteerd? Zijn er steeds terugkerende escalaties van geweld? Dan kun je samen een communicatie-, agressie- of relatietherapeut bezoeken. Dit helpt bij beginnend geweld. Vaak zoeken mensen pas hulp na tientallen geweldplegingen. Hoe vlugger je hulp krijgt, hoe meer kans op beterschap. Wil je partner niet naar een therapeut? Stel jezelf dan de vraag of je in een gewelddadige relatie wilt blijven hangen.’
Zeg het als je iets niet oké vindt
Geweld heeft veel gezichten
‘Een ruzie die escaleert noemen we situationeel geweld. Je partner roept, je roept terug. Roepen wordt tieren, dreigen en in het ergste geval slaan. Vaak blijft het niet bij die ene keer. Veel stress, krappe huisvesting, armoede, ziekte of verslaving kunnen bijdragen aan dit soort van geweld.’
‘Oefent je partner macht over je uit, omdat je financieel afhankelijk bent bijvoorbeeld? Word je vernederd, uitgescholden of genegeerd? Dreigt je partner je pijn te doen, te verlaten, zelfmoord te plegen of is die overdreven jaloers? Word je gecontroleerd of mag je niet omgaan met wie je wil? Dat zijn allemaal vormen van psychisch geweld, ook wel intieme terreur genoemd. Veel slachtoffers ervan zien dit zelf niet als geweld.’
Kinderen lijden mee
‘Kinderen die opgroeien in een gewelddadig gezin voelen dat aan, ook als ze het geweld niet zien of horen. Vaak zijn ze bijzonder teruggetrokken of net heel lastig. Ze worden later vaak ook slachtoffer of pleger. Een kleine jongen die zijn moeder schopte, zei me: Papa doet dat ook en als hij dat doet, dan doet mama wat hij vraagt. Hoe sneller de hulpverlening ingrijpt, hoe beter.’
Vaak zoeken mensen pas hulp na tientallen geweldplegingen
Zoek professionele hulp en verzamel bewijzen
‘1712 is het meldnummer voor vragen over geweld, misbruik en kindermishandeling. Professionele zorg- en hulpverleners luisteren en begeleiden je in de zoektocht naar de gepaste hulpverlening.’
‘Ga je naar een dokter? Die zal zelden spontaan polsen naar huiselijk geweld. Vraag om de oorzaak van je verwondingen te vermelden in je medisch dossier.’
‘Stap je naar de politie om aangifte te doen? Bereid je goed voor, neem medische verslagen en andere bewijsstukken mee, en laat je vergezellen door een vertrouwenspersoon. Probeer een gestructureerd relaas van de feiten te geven, hoe moeilijk dat ook is. Doe effectief aangifte, een gewone melding heeft geen bewijskracht.’
